Dinsdag 3 april Middlebury - Louisville




We hebben 4 dekens en dan is het een voordeel als je maar met z'n tweeën bent. We hebben ze alle 4 gebruikt vannacht. De kachel hebben we laag aan gelaten. Af en toe sloeg hij aan. Dan maakte hij veel geluid en dan waren we weer wakker. Verder hebben we goed geslapen. Van 22 - 4 uur zo'n beetje. 
De thermostaat zit naast het bed, dus we hoeven er niet uit om de kachel hoger te zetten. Nog een uurtje blijven liggen en dan om 6 uur eruit. Douchen, ontbijten en om 8 uur op zoek naar iemand van El Monte. Helaas. Om kwart over 8 zit ik rustig te schrijven en is Jan naar voren gelopen. Dan zie ik vanuit mijn ooghoeken iemand naast de camper staan, de jongen van El Monte. Hij is het rooster erop aan het zetten. Ik vraag of hij even binnen komt om naar de plaat en de deur te kijken. De plaat vond hij een "common problem" en heeft er een schroef in gedraaid. We moeten het wel melden op het klachtenformulier. Hij past wat aan aan het slot van de badkamerdeur en dan moet het goed zijn. Wij denken van niet en het zou inderdaad ook geen half uur duren. Ik maak me er nu niet meer druk om. Valt hij eruit, dan valt hij eruit.

We rijden om kwart voor 9 weg en om 09.11 uur is het 39⁰ F (3,8⁰ C) en bij Wabash om 10.52 uur 41⁰ F (5⁰ C). 
Bij Marion in de Walmart vinden we alles wat we nodig hadden. Dingen die we gisteren vergeten waren of niet konden vinden. Dan horen we een enorme donderklap, lekker onweer. Al een poos zijn er hele stukken land aardig overstroomd. Tuinen en landbouwgronden zijn zwaar verzadigd van het water. 



Het is de hele dag al grauw, nat en donker. Inmiddels wordt het iets warmer (58⁰ = 14,4⁰ C), maar daar hebben we ook niks aan als het giet. Niet dat we iets gaan doen, want we moeten kilometers maken. Bij Anderson raken we de weg kwijt. Als we denken weer de goede kant op te gaan staat er een trein van 3 km lang de spoorwegovergang te blokkeren. Geen idee hoe lang dat gaat duren. Dilemma: wachten of proberen voor de vrachtwagen naast ons langs te gaan en om te keren en een andere route te zoeken. We hebben gekeerd. Toch wel handig zo'n klein campertje.
Voor Anderson begint de muziek die we via de blue tooth luisterden te storen. Het bleek een waarschuwing. "Flood warning". Je moet uit de buurt van flood area's blijven. Goed idee, maar waar zijn die? Wij zijn hier voor het eerst.






Gelukkig moesten wij de andere kant op



Op de parkeerplaats van een benzinepomp bij Maxwell hebben we een broodje gesmeerd. Het onweert en giet flink. Jan had eerder zelfs een sms gekregen met Ernstige waarschuwing en verder in het Engels de flood waarschuwing.

We gaan weer verder en 2 km verderop valt Jan z'n veiligheidsgordel opeens van de deurpost. Eindeloos zoeken naar de moer. Gelukkig gevonden. We hebben ook gereedschap. Niet perfect, maar het lukt.

Elisabethtown halen we niet meer, dus we willen nu naar KOA South Louisville. Dat is nog 136 mijl. Het is nu 14.55 uur. We hebben gebeld, maar kregen een bandje: "It's a beautiful day at KOA." Huh? Het is pokkenweer. Ze zijn in elk geval tot 19.00 uur open.

Bij Scottsburg tanken we à $ 2.53, 39 gallon. Het is nu een lekker temperatuurtje, droog en even lichter. Dat geeft de burger moed.

We rijden het voorjaar tegemoet. De bomen zijn nog kaal, maar sommige bloeien al. Om 16.25 uur is het 68⁰ F (20⁰ C).

Dommie stuurt ons in eerste instantie soepel langs Louisville, maar dan loodst hij ons toch weer een woonwijk in. 100 stoplichten en stopborden. Het is leuk om te zien hoe de mensen hier wonen; leuke huizen in dit stuk, maar het schiet niet op. Jan wordt ongemakkelijk als we weer een andere wijk in gestuurd worden en denkt dat we niet op tijd op de camping aankomen. Hoewel ik ook hartstikke gaar ben, ben ik wat optimistischer op dit moment.
Dan komen we gelukkig weer op een doorgaande weg en gaat het wat sneller. We moeten nog 5 mijl en dat zou in een half uur moeten kunnen. Tot we op een file stuiten. Nee!! Eenmaal daar doorheen gaat het heuvel op en heuvel af als een soort achtbaan. We komen om 5 over 7 op de camping aan en het kantoor is inderdaad gesloten. Gelukkig hangt er een briefje met vrije plaatsen, een stuk of 6 met het enveloppensysteem. Ze zijn allemaal even duur ($ 45,-). We kiezen 213 en dat is een mooie plek met een terrasje, zitje i.p.v. picknickbank en een bankje. 

Toen ik het envelopje in de bak deed, kwam er een stel met een caravan aan rijden en de man liep naar het kantoor met een gezicht van: "nee hè, daar ging de laatste plaats." Ik zei dat de rest allemaal van hem was en we raakten aan de praat. Zij komen uit Canada en zijn voor het eerst met hun nieuwe caravan op pad. Er mankeert van alles aan, dus denkt zijn vrouw dat ze er wel mee terug moeten naar de dealer. Wij hebben ook steeds wat, maar leveren hem straks in en dan is het ons probleem niet meer. Eigendom is toch wat anders. Ze zijn op weg naar Californië, maar hebben geen vaste datum om daar aan te komen. Ze zien wel. Heerlijk!

Het is droog, lekker weer en, wel met een trui aan, drinken we buiten even een biertje. Even bijkomen. 





We eten makkelijk. Ribeye, sla en weer de aardappelsalade. Het is inmiddels wel weer gaan regenen en onweren, maar wij hebben het prima naar ons zin. Wel gaat op tijd het licht uit.