Niet zo lekker geslapen. Ik heb mijn eigen kussen bij me en toch lag het niet lekker. Waarom heb je dat soms toch? Lichtpuntje is dat de koelkast het nog uitstekend doet. Er stond gisteren een gallon water in en toen ik een glas inschonk, was dat incl. ijsblokjes. We hebben het toch maar gewaagd om hem een tandje lager te zetten. De kachel werkt ook naar behoren. Fijn! De hemel is blauw, al zijn er wel wat (sluier)wolken.
Vandaag niet naar Kasha Katuwe Tent Rocks NM. Dat ligt een stuk de verkeerde kant op en het is Indianengebied, dus apart betalen. Zetten we op onze lijst voor een volgende keer. Je moet wat te wensen overhouden. Niet dat wij daar gebrek aan hebben. Integendeel.
Wel straks via de Walmart voor antivries voor de tanks en dan naar El Morro NM. Op de camping 6 gallon gas getankt voor $ 25,34. Om 10 over half 9 vertrekken we. Door een wegopbreking was de Walmart wat lastig te vinden. Helaas hadden ze geen non-toxic antivries. De medewerker zei: "misschien bij de andere Walmart, 3 mijl verderop". Ook daar niet. Thank God voor internet. Jan vond, ook aan dezelfde weg, een Autozone. Daar hadden ze het wel. Voor de zekerheid maar 2 flessen gekocht. Voor $ 10,82 moeten we de vorst kunnen weerstaan. Dan, ook aan dezelfde weg, Cerillos Road, getankt bij AllSups voor $ 2.53. Om half 11 kunnen we eindelijk op pad.
Om 11. 35 uur is het 73⁰ (22,7), overwegend bewolkt. Niet veel bijzonders langs de route. Af en toe opeens in the middle of nowhere een casino met hotels, restaurants, benzinepomp en RV park. We rijden langs lavavelden. Boven de weg hangt een waarschuwingsbord: High winds, caution.
Bij Grants slaan we af, de 53 West op. We rijden door een zandstorm.
Aan de linkerkant van de weg ligt El Malpais NM. Dit park ligt in een vulkanisch landschap. We parkeren en smeren een boterham. Entree is gratis. We maken een korte wandeling tot aan de double sinkholes. De hele ronde is 3 mijl. Dat gaat te lang duren en bovendien is de grot met vleermuizen nog dicht omdat ze net jongen hebben. In de zomermaanden kun je met een ranger een wandeling maken om duizenden vleermuizen uit te zien vliegen op jacht naar insecten.
We vinden het wel mooi, maar ook niet zo geweldig dat we per sé de hele ronde willen lopen. Het landschap ziet eruit als een soort Drentse heide, maar dan anders. In elk geval met lava...
Na El Malpais passeren we de Continental Divide op een hoogte van 7822 ft. Dan zien we het bord van Ancient Way Café RV Park.
Het is een uur of 3 en we besluiten in te checken en dan naar El Morro te gaan. We hobbelen door enorme kuilen het terrein op, parkeren en lopen het café binnen, waar ook de receptie is. Het ziet er gezellig uit en ruikt heerlijk. We melden ons en worden uiterst informeel ontvangen. We krijgen geen informatie over restrooms, (geen) wifi, check-out-tijd enz. Het kost $ 30,-. Loop maar rond en zoek maar een plaats uit, als het maar geen pull thru is. Langs de weg leek ons niks en daar staan ook een aantal vaste gasten. De hoek om komen we eerst langs 2 pull thru's en daarnaast zijn er nog een paar plekken, back in. Het ziet er allemaal een beetje rommelig uit, maar niet zodat het vervelend is, al zal niet iedereen daar zo over denken misschien. Wij houden er wel van als het net niet klopt. We kiezen plek 4 en gaan betalen. Ik zeg dat we 4 gekozen hebben, maar dat wordt, geloof ik, niet eens genoteerd.
We zetten eerst de camper neer om te zien of de stroomkabel het wel haalt. Alle aansluitingen zitten een beetje op een wonderlijke plek en soms is nauwelijks te zien wat bij welke plek hoort. We hebben een enorm lang snoer, dus dat is geen probleem. Water hebben we niet nodig, dat hebben we nog in de tank en die moet juist leeg. Voor de zekerheid doen we wel de slang aan de kraan. Als er nog iemand een plekje gaat zoeken, dan zien ze dat deze bezet is.
Dan gaan we naar El Morro NM. Dat blijkt veel dichterbij dan we dachten. Iets minder dan 1 mijl. We parkeren op een lege RV parkeerplaats en gaan dan naar het visitor center. Daar staan maar liefst 3 rangers/medewerkers ons op te wachten. Het meisje spreekt ons aan en vraagt of we willen wandelen. Je, een niet te lange wandeling willen we wel. Ze zegt dat de Inscription Trail dan een goed idee is. Een halve mijl. Voert langs inscripties in Morro Rock die in het verleden door de Spanjaarden zijn ingekerfd. We mogen het geplastificeerde boekje meenemen, als we het straks weer inleveren in het visitor center of, als het na 5 uur is, in de dropbox doen.
Het is een keurig onderhouden pad wat naar de prominent aanwezige rots leidt. Het is er heerlijk rustig, prachtige natuur en met de uitleg erbij ook nog heel interessant. De oudste inscriptie is van 1605. Halverwege is een poeltje. Toen de Spanjaarden na dagen te paard, je deed toen over de afstand Albuquerque - Zuni 9 tot 10 dagen, het water zagen, waren ze de koning te rijk. Het is heel leuk om de verschillende inscripties op te zoeken en soms te ontcijferen. Ze zijn lang niet allemaal even duidelijk. Er zijn een paar hele mooie bij, echt in schoonschrift.
Het is alleen jammer dat er geen wild is in de omgeving. We zien een specht, een eekhoorn die razendsnel weg is en een konijn. Niet heel indrukwekkend. Er was vandaag weer een aardige wind opgestoken en de hele middag filosoferen we over wat we zullen eten. Bbq lijkt er door de wind niet in te zitten, maar we geven de hoop nog niet op. Om een uur of half 5 lopen we nog even door het visitor center en lezen van de veroveringen van de Spanjaarden op de Indianen tussen ongeveer 1600 en 1864.
Op de camping zitten we lekker te kletsen en nemen de route voor de komende dagen door. We gaan het e.e.a. aanpassen ten opzichte van de plannen zoals we die in het roadbook opgenomen hadden. Morgen blijft zoals gepland. Naar Petrified Forest en overnachten bij Holbrook. De dag erna zou heel kort worden, dus stelt Jan voor om verder te rijden dan Meteor Crater en Meteor Crater zelfs helemaal te laten vallen. Met de kaart erbij verzinnen we allerlei opties en besluiten om die dag door te rijden naar Seligman. Daar de KOA te nemen en dan daarna rustig Route 66 te rijden naar Laughlin. Omdat, voor ons gevoel, we al bijna aan het eind zijn, bedenken we hoeveel maaltijden we nog nodig hebben voor we de camper in moeten leveren. We hebben nog het een en ander in de diepvries, dus veel is er niet meer nodig. We willen graag morgen ergens internet zien te vinden voor wat informatie over de plannen die we nu hebben. Hier hebben we totaal geen bereik, ook geen telefoon. In plaats van via Zuni te rijden, zullen we nu eerder de snelweg op gaan, want we verwachten bij Gallup wel een grotere winkel waar we van het wifi gebruik kunnen maken. Ook niet onbelangrijk, we hebben ijs nodig. Butter/Pecan van Dreijer's/Edy's. Zo lekker!
De wind is behoorlijk afgenomen, dus de, veel te grote, gemarineerde varkenshaas, gaat toch op de bbq. Ondertussen loopt Jan wat rond hier en daar en constateert dat het eigenlijk gewoon een chaos is hier v.w.b. de aansluitingen. Er ligt iets van een telefoonnetwerk, maar dat ziet er erg oud uit en werkt dus ook niet, zo blijkt. De stroomaansluitingen zijn nogal verschillend. Wij hebben een dichte, maar hiernaast ligt het gewoon open. Leuk als het gaat regenen. Dat staat gelukkig niet op het programma. Het was prima weer vanmiddag. Beetje jammer van de wind, maar om kwart over 5 gingen we even kijken hoe het hier met het sanitair zit en toen gaf de thermometer 68⁰ (20) aan. Het sanitair is, net als de rest van de camping, een beetje rommelig, maar wel schoon. Voor dames en heren ieder 2 toiletten en een douche. Bij de dames staat er ook een wasmachine en een droger. Hoe de douche is zullen we morgen ervaren. Inmiddels is het windstil, dus de bbq trekt niet zo goed. Het is ook nooit goed 😄. We eten dus laat vanavond. Het smaakte overigens geweldig.