Donderdag 12 april Abilene State Park - Cap Rock Canyons State Park



Vannacht een paar keer wakker geweest, want het leek heel slecht weer. Dat was niet zo, maar we stonden onder de bomen en daar viel van alles uit, wat soms op hagel leek. Gelukkig niet zo erg als jaren geleden in Frankrijk onder de eikenboom. Dat leek wel mitrailleurvuur. De douches zijn acceptabel hier. De douchekop hangt wat laag, maar daar heb ik niet zo'n last van. Het is alleen niet zo handig als je lang bent. Hij hangt nl. recht boven je hoofd. 

We plannen de dag verder en dan gaat Jan de bbq opruimen en vindt nog een paar half verbrande champignons. Die zijn we door de herten gisteravond helemaal vergeten. 




We rijden 17 mijl naar Frontier Texas. Dit is een heel interactief museum over de historie van de Texaanse grens met de nadruk op de periode van de indianen, het afschieten van de bisons, de stagecoaches etc. De indianen die heel vroeger in dit gebied woonden hebben ook onderling flink gevochten. Eerst woonden er de Jomamo, later de Apaches, dan de Comanches. Die stierven vervolgens door Spaanse virussen ook bijna allemaal uit. Rond 1500 leefden er zo'n 30 - 60 miljoen bizons in Noord Amerika. Halverwege de 19e eeuw zijn er zo veel afgeschoten dat er nog maar ongeveer 1000 over waren. En dat in minder dan 10 jaar tijd!

Als we binnenkomen is het nog lekker rustig. Het blijkt dat er een klas voor ons loopt en er komt er een na ons, maar doordat je eerst een introductiefilm van een kwartiertje ziet, loop je niet achter elkaar aan. 
We hebben de film voor onszelf.



Door het museum heen wordt veel informatie verstrekt door hologrammen. Dit zijn acteurs die sleutelfiguren uit die tijd spelen en worden spirit guides genoemd. Het is heel interessant. Bij de kassa ligt een gastenboek waarin iedereen schrijft waar hij vandaan komt en hoe je het museum gevonden hebt. We werden aangesproken door de mensen die na ons binnengekomen waren. Hij vroeg of wij The Netherlanders waren. Zijn vrouw had nl. ook een Nederlandse achtergrond.























Aan het eind was nog een theater. Dit was rond en er stonden in het midden verspreid ronde krukken die konden draaien. Rondom zag je beelden en werd het hele verhaal nog eens verteld op een spectaculairdere manier. Veel geluid bv. bij het pokerspel wat ontaardde in een schietpartij, de bliksem en het gedender van de kudde bizons. We waren hier samen met een lagere school klas en die leefden leuk mee. Een van de kinderen vond het erg spannend en de juf zei telkens: "It's just a story."
Weer terug bij de receptie/giftshop/lounge sprak een oude man ons aan. Hij begon te vertellen over het museum en over zichzelf. Dat hij in 1954 zijn dienstplicht had vervuld en uit Wisconsin kwam, maar toen naar Texas is gekomen. Hij was zeker al een jaar of 85 schat ik. Hij ging maar door en ik had het hart niet hem af te kappen. Het was ook wel heel aandoenlijk. Tussendoor heb ik bij de kassa het wachtwoord voor de wifi gevraagd en wat foto's naar het thuisfront gestuurd. We hebben een klein internetbundeltje gekocht, maar voor foto's maken we gebruik van wifi waar we het tegenkomen. 

Hierna op zoek naar een goedkope benzinepomp. Die zijn er  niet. Alles kost hier $ 2,59. Dus toch maar gedaan. 
Er is wat bewolking, maar de temperatuur is goed. We rijden over de 83 naar het noorden. Om 12.53 is het 88⁰ (31,1). Om ons heen is het kaal en plat. Af en toe rijden we door een dorp met 3x niks. Tussen Hamlan en Aspermont verandert het landschap tijdelijk. Het is hier wat heuvelachtiger met struikgewas. Hier en daar zien we actieve ja-knikkers. Om 13.45 uur is het al 91⁰ (32,7).


Mijl na mijl na mijl kaal en plat




Heel interessante plaatsjes...


Af en toe een poort van een ranch die je nooit ziet

Op de 380 zien we een picknick area en stoppen voor een broodje. Als we tenminste brood gehad hadden. Nu wordt het een uitsmijter zonder brood. Ook lekker. Wat tot nu toe steeds niet lukte, lukt nu ook weer niet. We zien turkey vultures langs de weg van een dood beest eten, maar we zijn er te snel langs voor een foto. Helaas. Intrigerende beesten.
We slaan linksaf op de 97 en krijgen de wind weer pal opzij. Bijzonder hoe die al honderden mijlen zo hard blijft waaien. Nu heeft hij hier ook alle ruimte natuurlijk. Het lijkt hier overigens bijna altijd zo te waaien, want de bomen zijn aardig scheef gegroeid. Doet een beetje aan Dividivibomen denken. Via de 1065 rijden we naar Cap Rock Canyons State Park. Op de parkeerplaats krijgen we de autodeuren bijna niet open, zo waait het. De rode vlag wappert als een gek om aan te geven dat er een burn ban is. Absoluut geen open vuur maken i.v.m. het hoogste risico op bosbrand.




We krijgen plek 25 en dat blijkt ook een mooie te zijn. We reden op weg er naartoe langs een veld met veel prairiedogs. Altijd leuk. We zien naast onze plek bizonmest. In dit park woont een kudde bizons van ongeveer 100 stuks. Wij hopen ze te zien natuurlijk, maar ze hebben veel ruimte en 100 is nou ook weer niet zo veel, maar we blijven hopen.






We zitten even buiten, maar willen graag naar de prairiedogs. Het veld ligt vlak achter ons. Het is heel leuk, maar erg moeilijk foto's maken. Je moet best inzoomen, want het zijn maar kleine beestjes en het waait enorm, dan lukt het bijna niet om de camera stil genoeg te houden. Toch vermaken we ons prima.








Zij waaien ook bijna uit hun hemd







's Avonds doen we een pizza in de oven. De koelkast kan het eigenlijk niet aan, deze temperatuur (34 C) en dat verbaast ons. We kunnen ons niet herinneren dat we in een Cruise America camper eerder dit probleem hebben gehad en toen hebben we toch echt wel hogere temperaturen gehad. In Las Vegas was het toen bv. 46⁰. 
We proberen erachter te komen wat het weer de komende dagen gaat doen en doen de tv aan. FOX News, met lokaal weer, is hopeloos slecht te ontvangen hier, maar op de momenten dat hij redelijk is zien we dat er weer een koufront aan komt. Lokaal is in dit geval Amarillo, nog ietsje noordelijker dan waar wij zitten. Er komt een noordwesten wind aan en de temperatuur zou overdag zakken naar zo'n 66⁰ F (18,8). Dat is even een verschil! Vandaag bijna record hoog, 91⁰ (32,7), dat was 93⁰ (33,8) in 1973, en morgen dat! Er is maar 20% kans op regen, dus dat is dan wel weer aardig. Maar even zien hoe we het met kleren en dekens 's nachts doen. En duimen dat het meevalt.