Lekker geslapen. Heerlijk bed, niet te koud, niet te warm. De douche in de balzaal van een badkamer is ook heel aangenaam.
Om ongeveer half 9 vertrekken we naar de Universal Studio's. Dat is hier 4 mijl verderop. We hadden met de shuttle gekund, maar we zijn meer van zelluf doen en niet afhankelijk zijn van anderen. Nu kunnen we komen en gaan wanneer we willen. Om 5 voor 9 scannen we de tickets die op de telefoon staan bij de ingang, nadat we ook nog een keer fout gereden waren, $ 25,- betaald hebben voor het parkeren (er is nu geen verschil meer in de prijs voor auto's en campers), de tassencontrole hebben doorstaan en door de city walk naar de ingang zijn gelopen. Vorige keer werd er verbouwd en konden we met de camper zowat voor de deur parkeren, nu staan we in een van de 6 parkeergarages. Op de bon kun je aangeven waar je precies staat, zodat je je auto ook weer terug kunt vinden. Wij staan Jurassic B1L. Omdat we de tickets online gekocht hebben, kregen we korting en early admission, dus mogen we om 9 uur i.p.v. 10 uur naar binnen. Dat hebben meer mensen bedacht, maar toch is het niet echt druk. Het is natuurlijk ook geen hoogseizoen en geen weekend.
We gaan eerst de nieuwe attractie Harry Potter bewonderen. Letterlijk, want wat is dat prachtig gebouwd. Een enorm, echt kasteel met eromheen een dorpje met huisjes met besneeuwde daken. In vrijwel alle huisjes zit een winkel. Dat zijn er wel veel vinden wij.
We stappen binnen bij Olivander's, geen idee hebbend van wat we kunnen verwachten. Hier wordt bij een vrijwilliger, een kind, een toverstaf aangemeten. That's all. Aardig. In het grote kasteel is de topattractie Harry Potter and the Forbidden Journey. Dit is een simulator waarin je met Harry rondvliegt. Er is geen wachtrij, dus we gaan snel langs alle dingen die je bezig moeten houden als je wel moet wachten. Misschien wel jammer, want het ziet er mooi uit. De simulator zelf is erg leuk en spectaculair. Dan nog even naar het kinder-achtbaantje. Voor kleintjes best een spannende, maar wat duurt hij kort.
Om 10 uur gaat de studiotram open. We hoeven hier ook niet te wachten en zitten in de eerste tram, 4e wagon, links achteraan. We kunnen alles goed zien. Er is weer het een en ander aangepast en het was leuker dan we verwacht hadden. 3-D brillen mee voor King Kong. De aardbeving was er al in 1995, maar is toch wat aangepast. Het is nu wat hipper en er wordt verteld dat hier een scene uit Bones is opgenomen. Ook Jaws is er al sinds mensenheugenis. Een ouwe trouwe, evenals de overstroming. Hier is geen spat 😄 aan veranderd. Aan het eind gaan de brillen weer op voor een scene uit Fast en Furious. De tour duurt een uur.
Na het eten gaan we naar The Mummy. We kunnen zo doorlopen. Het blijft een leuke, sensationele attractie. Wel een beetje kort eigenlijk. Als we weer bij het laadstation zijn is er een technisch probleem. We kunnen niet uitstappen. Het duurt een minuut of 10. Elk karretje moet met de hand geopend worden. We krijgen als troost allemaal een bon waarmee we priority toegang krijgen voor The Mummy, Jurassic Park of Transformers. Bij Transformers is het ook niet druk, dus bewaren we de bon nog even en leveren hem daarna in bij Jurassic Park. Daar zou 20 minuten wachtrij staan. Leuk om zo door te lopen en meteen in te stappen. Wel kom ik natuurlijk aan de linker buitenkant te zitten en dat is bij de splash de natte kant. Fijn 😰. Ik krijg inderdaad een flinke klots water over me heen. Daar ging mijn vanochtend geföhnde haar. Nou ja, hoort erbij.
Het is inmiddels lekker weer geworden, 67⁰ (19,4). Het is zo'n beetje lunchtijd en we gaan naar de Panda Express. Hier is het redelijk druk, dus het duurt nogal even. We gaan met onze berg eten lekker in de zon op het terras zitten. Iedereen zit in de schaduw, maar dat kunnen we nog genoeg doen. We hadden zelf nog water, dus dat is beter voor het budget.
Dan weer terug naar boven. Daar waait het en is het wat frisser, maar het is nog steeds lekker. Eerst wat rondgelopen en toen zijn we naar The Simpsons gegaan. Die was nieuw voor ons. De vorige keer stond er een wachtrij van 2 uur, dus die hebben we toen overgeslagen. Ook nu duurde het best even, een minuut of 30. Het bleek een erg leuke simulator, die behoorlijk lang duurt. Vandaar ook de lange wachttijden. Nu was Jan degene die de spetters kreeg. Het speeksel van baby Maggie, toen de speen uit haar mond gerukt werd. Het rook naar Zwitsal.
Op een bankje heeft Jan ons ingecheckt voor het vliegtuig. Daarna naar de Special Effects Show. Weer zagen we ontwikkelingen, maar minder dan de vorige keren. Gelukkig zijn we dus niet veel ouder geworden. Het was leuk opgezet.
Toen naar de Animal Actors. Knap hoe ze die beesten van alles kunnen leren. Het zijn in principe allemaal asieldieren die ze gebruiken. Kon Zip er maar een kwart van! Als laatste de Minions en die was ook grappig. Hiermee hadden we alles gehad en was het ook bijna sluitingstijd, want om 18.00 uur gingen ze dicht.
We zijn de City Walk in gegaan. en wilden bij Bubba Gump Shrimp Co. gaan eten. Daar was een wachttijd van ongeveer 15 minuten, dus hebben we even een rondje gedaan. We liepen bij Skechers naar binnen en zagen heerlijk comfortabele schoenen voor een acceptabele prijs. Eerst eten en dan zouden we na het eten teruggaan en beslissen.
Bij Bubba Gump boften we, want er was net een groep van 82 schoolkinderen weg. Het zit er ontzettend leuk uit, met allerlei uitspraken en foto's uit de film. Ook hangt het vol met nummerborden. Ik heb een beetje vals gespeeld voor mijn licence plate bingo. Ik heb een foto gemaakt van Rhode Island en Vermont. Nu moet ik alleen Washington DC nog. Dat neemt niet weg dat ik ze nog wel in het wild wil zien, want dit is eigenlijk niet echt. Ze hebben een heel handig systeem daar. Op tafel staat een zwart bordje met Run Forest Run; dan heb je geen ober nodig. Heb je die wel nodig, dan draai je het bordje om en krijg je een rood bordje met Stop Forest Stop. Dan weten ze dat ze bij je moeten komen. Grappig en een prettig systeem. Dan hoef je niet de hele tijd op te letten of er iemand komt en te zitten zwaaien.
Na het eten, wat prima smaakte, zijn we inderdaad allebei geslaagd bij Skechers.
Met het briefje met daarop waar de auto stond zouden we zo de garage uit zijn en de 4 mijl naar het hotel gereden hebben, ware het niet dat we met geen mogelijkheid B1L konden vinden. Een paar keer gevraagd en een paar keer de andere kant op gestuurd. Pff, eindelijk gevonden. Rond 9 uur waren we thuis, waar we, afkickend van de drukte nog even gezellig een Chicago gekeken hebben.