Maandag 9 april Hot Springs NP - Cedar Hill State Park



Goed geslapen. Zonder verwarming! Wel met alle dekens nog. Wat is dat lekker rustig zeg. Om kwart over 8 vertrokken we richting Dallas, tenminste, dat dachten we. We krijgen de waterslang niet van de camper, ook niet met de waterpomptang. Na even knutselen komt er een NPS-pickup langs om de vuilnisbakken te legen. Jan loopt naar hem toe en leent nog een tang om meer grip te krijgen. Het lukt nog steeds niet. Dan komt de mountain man, want zo ziet hij eruit, vragen of het lukt en komt op het lumineuze idee om de andere kant op te draaien 😳. He made our day! Het wordt dus 5 voor half 9 dat we vertrekken.


Als je hier rechtdoor rijdt, kom je inderdaad in het ziekenhuis
In Hot Springs tanken we à $ 2,35. Het is dan 48⁰ (8,8⁰). We hebben weer een nieuw geluid wat we niet thuis kunnen brengen. Het lijkt "het geluid" van Q-music wel. Alleen win je niks als je het raadt. Na een korte inspectie, waarbij Jan niks vond, rijden we door. Zoals gezegd: valt hij uit elkaar, dan valt hij uit elkaar. We kiezen ook vandaag voor de interstate om kilometers te maken; de I 30. Het is ongeveer 550 km naar Dallas. 

Als tussendoortje rijden we via de State Line Avenue Texarkana in. Hier is het enige postkantoor/court house wat in 2 staten staat. Een soort Baarle Nassau in de USA. De grens tussen Texas en Arkansas loopt over de State Line Avenue. Rechts is Texas en links is Arkansas en die grens loopt door tot in het postkantoor. Je kunt er ook in 2 staten tegelijk staan. Het ziet er leuk uit en is een aardige korte stop tussendoor. Op de terugweg doen we boodschappen bij de Albertson's.









Het gaat verder vlot en er is niet veel bijzonders te melden of te zien. Lekker muziekje erbij en tuffen maar. Om een uur of half 2 zien we een rest area en parkeren. We merken dat het erg aangenaam is in de zon, maar er is nogal wat wind. Dus verplaatst Jan de camper naar de overkant, waar we de stoeltjes in de luwte van de camper in het gras zetten. Bermtoerisme à la 2018. De generator aan en zo warmen we de doggy bag van Marlowe's even op. Heerlijke spare ribs als lunch. 



Als we Dallas naderen wordt het behoorlijk druk. Via de 30, 35 E en 67 komen we aan bij Cedar Hill State Park. Hier wordt het weer heerlijk rustig. Het is een stuk groter dan we verwacht hadden. We checken in en krijgen plek 270. Er zou een grasje zijn en zicht op het water. Het is best een eind rijden. Het ziet eruit als een klein plekje met inderdaad gras naast de camper en het meer ligt pal achter ons. Het is alleen zo scheef als een joepie. Met de levelers eronder schiet het nog niet helemaal op. Poging 2. Iets meer naar rechts verplaatst. Daar blijkt het wat rechter. Het is niet optimaal, maar toch beter. Dan zie ik dat we een enorme achtertuin hebben met een overdekte picknickbank en een fire pit en een paadje naar het water. Wow, dat is mooi.





We halen de stoeltjes en gaan heerlijk in de zon zitten lezen. Het is een graad of 19. Wel met de rug naar de wind, want die maakt het wat frisser. Totdat de zon gaat zakken genieten we van onze tuin en om 18.15 uur begint Jan met de bbq aan te steken. Ik kijk nog wat uit over het meer en zie een roofvogel met een prooi in zijn klauwen langs vliegen. Geen fototoestel bij de hand natuurlijk... Eten moet nog wel binnen, maar wat een verschil met gisteren. Korte broek en t-shirt! 's Avonds sluiten we de laptop aan op de grote tv en kijken we onze geliefde Chicago-series. Nu we niet meer tot ons neus onder de dekens hoeven, kan dit prima. 
Het weerbericht voor de komende dagen ziet er prima uit.