Maandag 2 april Chicago - Middlebury




We hebben allebei slecht geslapen. Jetlag ongetwijfeld. Het bed ligt heerlijk, het is donker, rustig en niet te warm. Misschien zijn we nog een beetje hyper van de laatste, nogal hectische weken.

Om 05.15 uur staan we op, douchen en pakken in. De bus staat dan al voor de deur. Om 05.55 uur leggen we eerst de koffers in de bus en hebben dan nog tijd voor ontbijt, want we vertrekken pas om 06.15 uur. Dat is een meevaller, want we hadden verwacht dat er geen tijd voor zou zijn. Het ontbijt is simpel, maar Jan is positief verrast door de koffie. Dat wil wat zeggen! 



De bus is niet helemaal vol: 31 personen. Het is 2 uur en 20 minuten rijden naar Middlebury en daar is het een uur later. Op KOA Elkhart stapt Chris van El Monte in de bus en vertelt hoe de procedure is. O.a. dat de indeling voor uitgifte is gemaakt op basis van boeken. First come, first serve dus en laten wij nou de eersten zijn geweest!










Om even over tienen hebben we dus een 22 ft met 32 mijl op de klok. Wel een klein beetje een teleurstelling, want Jan had stiekem gehoopt op een 34 ft. Die staan er überhaupt niet, eigenlijk alleen maar 22-jes. Het ligt er maar natuurlijk maar net aan wat er besteld is en wat, in ons geval, naar Las Vegas moet. Het papierwerk gaat snel, de uitleg door een vriendelijke, tandeloze, zwarte man gaat snel en dan gaan we weer terug naar de receptie om ons plekje voor vanavond te reserveren en hem neer te zetten. Dat is even lastig, want welk stroomding hoort nu bij nr. 54? Na 3 pogingen is het gelukt 😄. We pakken uit, maken het bed op en zijn om 11.35 uur klaar. We kunnen gelukkig wel de wc gebruiken; doorspoelen met water uit de supermarkt, maar verder is hij winterized. Het heeft hier flink gevroren vannacht: -7⁰ Celsius, dus we kunnen de waterleiding niet gebruiken. Op de camping zijn de douches wel open en verwarmd, dus dat is geen probleem. Maar eens even zien wanneer we hem door kunnen spoelen. De tanks en leidingen dus, om het, niet giftige, antivries eruit te spoelen.








We maken een boodschappenlijstje en gaan op pad. Eerst staat een tochtje door Amish-county op het programma. Om half 1 is het 51⁰ F ( = 10,5⁰ C). 
We zien veel buggy's, die op de vluchtstrook moeten rijden en er hangt typische Amishkleding aan de waslijnen. Maandag lijkt wel wasdag. Er zijn veel, vaak witte of lichtgrijze boerderijen, soms met mooie rode schuren ernaast. Alle erven zijn keurig opgeruimd en vaak staan de buggy's op het terrein geparkeerd.










We zien zelfs Amish, of waarschijnlijker Mennonietenjeugd, die mogen iets meer, sporten. Een balspel, maar wel in gepaste kledij natuurlijk. Ook wordt er veel gefietst. We hebben een hoop kabouter Plop's gezien die vriendelijk groetten. Op het land wordt nog met paarden gewerkt en dat ziet er mooi uit. Vooral met 4 en een keer zelfs 6! zware paarden naast elkaar. Er staan sowieso heel veel paarden in de wei. Ik denk dat we er vanmiddag, niet overdreven, zeker een stuk of 300 gezien hebben. TomTommie is de weg kwijt bij een wegopbreking, dus eigenlijk is het Dommie. Dan op zoek naar supermarkt Martin's. Hij is niet heel groot, maar ze hebben alles. Het is wel duur. Hier hoef je voor je drank niet naar een liquor store, want dat hebben ze gewoon in de supermarkt. Hoera! Sinds kort is er zelfs op zondag tussen 12 en 8 uur drank verkrijgbaar. Wij zagen de Black Box Cabernet Sauvignon staan die we vorig jaar hadden, dus waren we snel klaar. Een pak Budweiser erbij en iedereen blij. Bij de kassa hebben we maar een klantenkaart aangeschaft. Scheelt altijd een beetje.



Buggy's hebben een eigen parkeerplaats





Op de parkeerplaats zien we dat het rooster van de koelkast aan de buitenkant weg is 😱




Dan eerst terug naar de camping in de hoop dat het El Monteteam er nog is en anders even bellen. We moeten ook nog naar de Walmart voor de non-food. Vanavond nog weer op pad? Morgen is de langste reisdag van de vakantie, dus dan liever niet.

De hele streek staat vol met bedrijven met RV's of fifth wheels. 
Het valt gelukkig mee. De jongen van El Monte schoot in de lach toen hij het zag. Hij had van alles al gezien, maar dit nog nooit. Hij zou een andere zoeken en die erop zetten. De badkamerdeur vliegt steeds open. Die gaan ze afstellen. We gaan eerst naar de Walmart en dan komt hij wel terug als we terug zijn, of morgenochtend om 8 uur.
Om 6 uur waren we bij de Walmart. Alles gevonden, alleen geen kleerhangers, maar daar liggen we niet wakker van. Bij Canadream kregen we ze er vorig jaar wel bij. 


Op de terugweg zien we 3 wilde kalkoenen. Helaas geen foto. 
Koken is nog niet zo eenvoudig. We hebben drumsticks voor in de oven, maar geen ovenschaal of pan die geschikt is. We fabriceren van aluminiumfolie een bakje en het is opgelost. Het duurt even voordat de oven aan is. Onder tussen bekijkt Jan de radio in de cabine. Dat is een multifunctioneel apparaat, maar er is geen gebruiksaanwijzing bij en hoewel hij altijd heel handig is met dit soort dingen, snapt hij er eerst geen fluit van. Gelukkig heeft hij hem wel uit gekregen, want het leek wel een kermisattractie met die flitsende gekleurde lichtjes.

Opeens ziet Jan dat de fineerplaat achter de bank, tegen de koelkast, helemaal bol staat en over een cm of 15 wijkt. Ook tocht het door de gleuf. In een reisverslag hebben we gelezen van iemand die camper "Yvonne" kreeg. Een en al toestanden en zij kregen een andere. Volgens mij hebben we haar zus. Yvette of zo. Morgen ook maar even melden.


Zeer slordig afgewerkte hoek van het aanrecht


krom deurtje


beschadigingen bovenaan kastjes


wijkende afdekplaat naast de koelkast

Het eten smaakte trouwens prima. Lekkere kipkruiden gevonden, sla met dressing die we uit het vliegtuig hadden meegenomen en Amish potato salad. Net klaar en het is inmiddels wel al 10 over 9. We beginnen allebei een beetje af te knappen.